Όλο και πιο συχνά, τα τελευταία χρόνια, ακούμε τον όρο Λογοθεραπεία. Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε πραγματικά τι είναι η Λογοθεραπεία, πότε και σε ποιους αυτή είναι απαραίτητη και πως βοηθά στην αποκατάσταση διαταραχών: Λογοθεραπεία, λοιπόν είναι αυτή η επιστήμη, η οποία στοχεύει στην πρόληψη, αξιολόγηση, θεραπεία και αποκατάσταση των διαταραχών λόγου και ομιλίας, επικοινωνίας, φωνής, μάσησης και κατάποσης. Στόχος, της θεραπείας είναι αφενός η καταληπτότητα της ομιλίας, η παραγωγή του λόγου αλλά και η επίτευξη της σωστής επικοινωνίας. Οι ηλ
Οι ηλικιακές ομάδες που ενδέχεται να παρουσιάζουν κάποιο είδος διαταραχής είναι τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά. Οι διαταραχές που εμφανίζονται σε άτομα ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας (βρεφικής- προσχολικής-σχολικής ηλικίας), η προσωπικότητα των οποίων βρίσκεται ακόμη σε στάδιο διαμόρφωσης, συνήθως επηρεάζουν τόσο την κοινωνικότητά τους όσο και την αυτοεκτίμησή τους. Οι γλωσσικές διαταραχές πολλές φορές δυσχεραίνουν την επικοινωνία των παιδιών με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στην ένταξή τους σε κοινωνικές ομάδες. Από την άλλη, εάν ένα παιδί
Η παρατηρητικότητα της γλωσσικής και συμπεριφορικής ανάπτυξης του παιδιού είναι καταλυτική για τον εντοπισμό της δυσκολίας και πρόληψή της. Όταν κάποιος γονιός παρατηρήσει ότι το παιδί του δεν αντιδρά στους ήχους, δεν έχει βλεμματική επαφή, δεν αρθρώνει απλές λέξεις των πρώτων χρόνων της ζωής του (μαμά-μπαμπά), δεν κατανοεί απλές οδηγίες, δεν μπορεί να αφηγηθεί απλά γεγονότα, δεν κάνει προτάσεις, δεν αρθρώνει φωνήματα όπως ρ,σ,β,δ,φ,θ , αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως το παιδί να αντιμετωπίζει κάποιες δυσκολίες.
Ωστόσο, η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις του παιδιού μπορούν επίσης πολλές φορές να αποτελούν ένδειξη δυσκολιών. Τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι η αδιαφορία για το άμεσο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, η δυσκολία κατανόησης και έκφρασης συναισθημάτων (χαρά, λύπη χαμόγελα, αγάπη, θυμό), περιορισμένη θέληση ή περιέργεια για νέες ανακαλύψεις στα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον του, η επίμονη ενασχόληση (προσκόλληση) με συγκεκριμένα αντικείμενα και η έντονη προσκόλληση στον υπολογιστή ή την τηλεόραση.
Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που επιβάλλεται είναι οι γονείς να είναι άγρυπνοι παρατηρητές των παιδιών τους. Έτσι με τη βοήθεια του ειδικού θα μπορέσουν να βελτιώσουν και να θεραπεύσουν τις δυσκολίες των παιδιών και κυρίως να αναδείξουν τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους.